Για το βιβλίο “Στις Πολιτείες της Γυναίκας” της Χριστίνα Μαργέτη.
– Γράφει η κα Ειρήνη Γαβριλάκη, αρχαιολόγος, συγγραφέας.
Ήδη από τη σελίδα των αφιερώσεων η συγγραφέας μας εισάγει στον κόσμο της γυναικείας συνθήκης, η οποία βιώνεται από όλες μας τραυματικά, μέσα στο πλαίσιο της πατριαρχίας που καθορίζει τη ζωή και τον θάνατο, μερικές φορές, των γυναικών.
Οι στίχοι είναι αφιερωμένοι στην αρχετυπική γυναίκα-μήτρα των ανθρώπων και της συμπερίληψης, η οποία αφενός μιλά ως πρόσωπο η ίδια και αφετέρου επιβάλλεται μέσω των αρχέγοντων στοιχείων που επανέρχονται στο κείμενο: το καθαρτήριο νερό, μία μήτρα-πηγή ζωής, μια θάλασσα-αρχή των πάντων και υλικού των συγκοινωνούντων δοχείων· η δυνατή φωτιά της καταστροφής και ταυτόχρονα της αναγέννησης, το απόλυτο δώρο του Προμηθέα στους ανθρώπους.
Οι μυθικές γυναίκες-δέντρα του ποιητικού κειμένου παραπέμπουν στις ρίζες του πολιτισμού, αυτές που πρέπει να αξιοποιηθούν΄ώστε να αλλάξει η συνθήκη.
Ο τόπος που υπόσχεται το βιβλίο, ένας τόπος, Επαγγελίας χωρίς κινδύνους και παράλογους θανάτους ή προφάσεις εν αμαρτίαις, είναι ο τόπος που δημιουργείται από τη συμπερίληψη και την Ελευθερία. Θυμίζει τον τόπο που δημιουργήθηκε στο “Θάνατος στη Βενετία”, όταν ο ήρωας συναντήθηκε με το κάλλος.
Τα ονόματα των μυθικών γυναικών προς το τέλος της συλλογής συνδέονται με τα ονόματα της αφιέρωσης, στις αρχικές σελίδες. Έτσι δημιουργείται ένας κύκλος στο κείμενο, μέσω μιας τομής στον χρόνο που ουσιαστικά δεν υπάρχει, εφόσον οι ατομικές ιστορίες είναι ίδιες κι εφόσον δεν σημειώνονται πουθενά οι διαφορές ή δεν λαμβάνονται υπόψη οι διαφορετικότητες. Αυτός ο σωματοποιημένος κύκλος που θα μπορούσε να ταυτίζεται με τον κύκλο της ζωής, τον άρρηκτα συνδεδεμένο με τις γυναίκες, ενίοτε γίνεται κύκλος του θανάτου, όταν αυτές, η Γυναίκα λοιδορείται και ευτελίζεται.
*Η κα Ειρήνη Γαβριλάκη έχει συγγράψει πέντε βιβλία με τίτλους: “Από το υλικό που φτιάχνονται οι κούκλες” εκδόσεις Αστάρτη, “Οι νύχτες πριν” ελευθεριακές εκδόσεις Ναυτίλος, Θεσσαλονίκη, “Κήποι”, “Αισθήσεις κι ένας αφηγητής”, “Μαθήματα Tango” εκδόσεις 24 γράμματα. Έχει επιμεληθεί τρία βιβλία των μελών της Ομάδας Φιλαναγνωσίας Ρεθύμνου (Ανάμεσα στις γραμμές, Με δυο βότσαλα στο στόμα και Υλικά δομής (υπό εκτύπωση).
Επιμελείται βιβλία και κείμενά της βρίσκονται σε συλλογικούς τόμους και ποιητικές ανθολογίες .
————————————-
-Γράφει η κα Ρούλα Σκούταρη εκπαιδευτικός,ποιήτρια.
Ύμνος στις Αμαζόνες!
Ύμνος στις Προγόνισσες!
Έτσι θα ονόμαζα αυτή την ποιητική σύνθεση της Χριστίνας Μαργέτη. Ένας ποιητικός λόγος που κινείται μεταξύ της καταγγελίας της πατριαρχίας, της αποκατάστασης της ιστορικής αλήθειας και της εξύμνησης των αγώνων των Αμαζόνων για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους, των δικαιωμάτων του φύλου τους κι όλων των γυναικών.
Ας σκύψουμε όμως πάνω στην ποιητική σύνθεση της Χριστίνας Μαργέτη κι ας δούμε κάποια πράγματα πιο συγκεκριμένα.
Η σύνθεση αυτή αποτελείται από πέντε μέρη.
Στο πρώτο μέρος, έχουμε μια νοερή συνάντηση της ποιήτριας με την προγόνισσα Αμαζόνα. Μια συνάντηση που φέρνει μνήμες – μιας άλλης ίσως ζωής – μια συνάντηση που προκαλεί συναίσθημα, που οδηγεί στην αναγνώριση και την κατανόηση και από τις δυο πλευρές.
Στο δεύτερο μέρος, έχουμε κορύφωση των αναμνήσεων και των ακόλουθων συναισθημάτων, σ’ ένα υπερβατικό επίπεδο. Μια «άλλη» ζωή, σ’ έναν άλλο τόπο και χρόνο, σε μια ευτυχισμένη κοινωνία γυναικών, Αμαζόνων. Ιδανικός τόπος η Θεμίσκυρα, η Πολιτεία των Αμαζόνων κι ιδανικός χρόνος, η εποχή που ζούσαν κυρίαρχες κι ανεξάρτητες.
Στο τρίτο μέρος, η ποιήτρια αποπειράται μια νοερή ιστορική αναδρομή από την πορεία των Αμαζόνων προς τη Δύση και τελικά την άφιξή τους στη Θεμίσκυρα, όπου έζησαν χρόνια και χρόνια ξένοιαστα κι ευτυχισμένα. Όμως, η ευτυχία αυτή διακόπηκε από τους Έλληνες κατακτητές, που κατέλυσαν την Πολιτεία τους, καταπάτησαν βάναυσα τις αξίες τους και αλλοίωσαν την ιστορία.
Τέταρτο μέρος. Ποιητικό δράμα θα ονόμαζα το μέρος αυτό, όχι τόσο με την έννοια του τραγικού αλλά κυρίως με την έννοια της δράσης (δράω-ω, στην αρχαία ελληνική γλώσσα). Περιγραφές μαχών για την προάσπιση της Τροίας, για την προάσπιση της ίδιας της ύπαρξης των Αμαζόνων. Κι όπως πάντα, η ίδια αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας από τον πατριαρχικό κόσμο. Όμως, όποιες πεθαίνουν μαχόμενες, δεν ηττώνται ποτέ. Και τις ψυχές τους κουβαλούν σε άλλους τόπους, σ’ άλλες ζωές.
Στο πέμπτο μέρος, η ποιήτρια όχι μόνο αποκαθιστά την ιστορική αλήθεια αλλά συνδέει το τότε με το σήμερα, την ιδανική Πολιτεία των Γυναικών της εποχής των Αμαζόνων, με τους σημερινούς αγώνες για την απελευθέρωση των γυναικών και όλων των καταπιεσμένων πλασμάτων της γης. Τιμή και διθύραμβος, ύμνος μεγαλειώδης για κείνες τις γενναίες γυναίκες, που αγωνίστηκαν τότε να κρατήσουν την Πολιτεία τους και στις μέρες μας, φωτίζουν τους αγώνες μας για δικαιώματα κι ελευθερίες.
Η ποιητική αυτή σύνθεση της Χριστίνας Μαργέτη, διθυραμβικά κι αριστοτεχνικά γραμμένη, διαθέτει όλα τα στοιχεία μιας εξαίρετης καταγραφής της ζωής και της πορείας των Αμαζόνων αλλά και της σύνδεσής τους μ’ εμάς, τις γυναίκες του πατριαρχικού κόσμου, που υψώνουν το ανάστημά τους κι ακολουθούν τα χνάρια των αγώνων και των ιδανικών τους.
Το υπερβατικό στοιχείο σμίγει με την ιστορική αναδρομή, οι θύμησες με την ιστορική αλήθεια, η παραχάραξη της ιστορίας με την αποκατάσταση της και με τους πολύπλευρους αγώνες για ανεξαρτησία και λευτεριά. Η ποιήτρια, με μοναδική ευαισθησία, συνδέει βιώματα και συναισθήματα, θλίψεις και αγώνες, χαρές και αγωνίες. Συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, με την υπόσχεση για έναν κόσμο καλύτερο για όλες τις γυναίκες κι όλα τα πλάσματα. Με έμπνευση και όραμα, μας οδηγεί νοερά σε μια νέα, καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή, πάντα με οδηγό τις προγόνισσες, με οδηγό τις Αμαζόνες.
*βιογραφικό της κας Ρούλας Σκούταρη:
“Γεννήθηκα στις 21 Αυγούστου 1964 στην Αθήνα. Σπούδασα Κοινωνιολογία στην ΠΑΝΤΕΙΟ και παρακολούθησα μεταπτυχιακό σεμινάριο στην ίδια σχολή με θέμα την Κοινωνική Ανάπτυξη. Από το 1988 έως σήμερα, έχω διδάξει σε διάφορα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας μας και έχω υπηρετήσει με απόσπαση στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής.
Έχω εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές με τίτλους “Όψεις”, “Του Έρωτα και του Θανάτου, “Τα Κόκκινα Φεγγάρια”, «Κατάθεση Ψυχής», «Ερωτικά και Λυρικά», “Της Κατάνυξης” και “Της αγάπης και της περίσκεψης”.
Έχουν δημοσιευθεί ποιήματά μου σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της επαρχίας.
Είμαι μέλος και έχω ενεργή δράση στο φεμινιστικό κίνημα από τα φοιτητικά μου χρόνια. Υπήρξα ιδρυτικό μέλος συλλογικοτήτων και δημιουργός του Φεμινιστικού Δικτύου και της φεμινιστικής λίστας. Επίσης, έχω συμμετάσχει σε διάφορες συλλογικότητες του κινήματος ομοφυλόφιλων, είμαι υποστηρίκτρια της «Greenpeace» και δράσεων της «Διεθνούς Αμνηστίας».
Έχω πάρει μέλος ως ομιλήτρια, παρουσιάστρια ή συντονίστρια σε διάφορες ημερίδες, σεμινάρια και συνέδρια καθώς και σε συνεντεύξεις στην τηλεόραση, σε εφημερίδες, περιοδικά και πρακτορεία ειδήσεων. Έχω γράψει διάφορα κείμενα προβληματισμού και λογοτεχνικά κείμενα, τα οποία είναι δημοσιευμένα στην προσωπική μου ιστοσελίδα”.
——————————————————-
-Γράφει ο Στάθης Λιώτης, δάσκαλος φωνητικής, μουσειολόγος, ποιητής, συγγραφέας, ηθοποιός, κριτικός θεάτρου και λογοτεχνίας.
«Έχει ένα ιδιαίτερο ύφος γραψίματος η Μαργέτη, που δε θα ήθελα να το κατατάξω κάπου. Ας μου επιτραπεί ο όρος «Μαργετισμός»!
Απλή και κατανοητή γραφή, που για μένα είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Στρωτός ο λόγος της, με καλή χρήση της ελληνικής γλώσσας. Αντλεί τα θέματα της από την ελληνική ιστορία και τη μυθολογία, και με εφηβικό ενθουσιασμό ορμά να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα της ιστορίας και να προστατεύσει όλους τους αδικημένους – ιδίως το γυναικείο φύλο.
Πολλές φορές πέφτει σε υπερβολές στην προσπάθειά της να αποκαταστήσει την αδικία, όμως συγχωρείται γιατί έχει καλές προθέσεις!
Αξίζει, λοιπόν, κάποιος να διαβάσει την ποίηση της Μαργέτη, αρκεί να καταφέρει να μπει στο δικό της κόσμο και να αφουγκραστεί την αγωνία της για έναν κόσμο καλύτερο και χωρίς αδικίες».
*Bιογραφικό του κου Στάθη Λιώτη
Ο Στάθης Λιώτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.Είναι απόφοιτος του τμήματος ΄Μουσειοπαιδαγωγικής εκπαίδευσης΄του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Είναι αριστούχος διπλώματος μονωδίας και θεατρικών σπουδών.Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Βόλο όπου διδάσκει μάθημα τραγουδιού,θεάτρου,φωνητικής και ορθοφωνίας.Εχει τελειώσει υποκριτική στην σχολή της Μιμης Ντενίση και διδάσκει, ορθοφωνία, διαφραγματικες αναπνοές, αγωγή λόγου, εκμάθηση ρόλων και ανεβάζει παραστάσεις, σε όλη την Ελλάδα και κάνει και περιοδιες. Από ηλικίας 16 ετών ασχολείται με την ποίηση και τη λογοτεχνία και έχει βραβευθεί δύο φορές για την ποίησή του στον α΄διαγωνισμό ποίησης του δήμου Αμαρουσίου το 1994 καθώς και το 1995 σε παναθηναικό διαγωνισμό ποίησης του δήμου Αθηναίων με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής την Άννα Σικελιανού.Επαίνους για το έργο του έχει δεχθεί από πολλούς σημαντικούς λογοτέχνες όπως ο Βασίλης Βασιλικός,ο Μιχάλης Σταφυλάς,ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος και άλλους.Το 2003 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο διηγημάτων του με τίτλο “Και στο θάνατο, Ζωή” που έγινε δεκτό με ευμενή σχόλια.Είναι τακτικό μέλος στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσού, στην Εταιρεία Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος και στην Πανελληνια Ένωση Λογοτεχνών, στην Αθηνα. Από τις εκδόσεις Όστρια κυκλοφορεί η νέα του ποιητική συλλογή ” Στην καρδιά μου γράφει Ελλάδα”