Γράφει η Χριστίνα Μαργέτη
Υπερανάλυση ονομάζουν κάποιες και κάποιοι, μερικές φορές, την ουσιώδη αναλυτική σκέψη που σε οδηγεί στα σωστά συμπεράσματα, διότι είτε αυτό δεν τους βολεύει (ίσως επειδή έχουν κάτι να κρύψουν, συνήθως ψέματο – καταστάσεις που δεν θέλουν να ανακαλύψεις). Γι’ αυτό δεν τις/τους συμφέρει να σκέφτεσαι, είτε απλώς έχουν μάθει να μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων, σε τυπικές συζητήσεις άνευ νοήματος και ουσίας. Αναφέρομαι βέβαια σε νορμάλ καταστάσεις ανάλυσης και όχι στην πραγματική υπερβολική ανάλυση δίχως αιτία, λογική, νόημα, σκοπό, ή κάποια χρησιμότητα. Να αναλύετε λοιπόν γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις επειδή η αναλυτική σκέψη, η υγιής αναλυτική σκέψη είναι εκείνη που σε βοηθά να βγάζεις τα σωστά συμπεράσματα και σε οδηγεί σε αλήθειες.
Όποια/ος λοιπόν σας λέει να μην “πολυαναλύετε” τα πράγματα δεν είναι παρά χειριστική/ος. Και αν όχι πάντα βέβαια, τις περισσότερες φορές.
Αφήστε μια απάντηση