Γράφει η Χριστίνα Μαργέτη
Η ευτυχία είναι κάτι διαφορετικό και υποκειμενικό για την κάθε ύπαρξη. Άλλες/οι νιώθουν ευτυχία μέσα από την συντροφικότητα, έναν γάμο, την απόκτηση παιδιών, την επαφή με τα ζώα, ή τη φύση, ή μέσω της καριέρας, της επαγγελματικής ζωής, των ταξιδιών, την επαφή με άλλους πολιτισμούς, ή την ενασχόληση με την τέχνη, τα σπορ, τις αθλητικές δραστηριότητες πράγματα που ευχαριστούν την καθεμία/αν, ή ακόμα και στα πιο απλά καθημερινά πράγματα, όπως να ξυπνάς πολύ νωρίς το πρωί και να βλέπεις την ανατολή του ήλιου, να διαβάζεις την πρωινή εφημερίδα, να πίνεις τον καφέ σου, καθημερινά μικρά πράγματα και συνήθειες, που όμως για σένα, είναι σημαντικό και σε κάνουν να νιώθεις πλήρης και καλά. Και είναι εντάξει αυτό.
Ήμαστε διαφορετικές, μοναδικές υπάρξεις και δεν θα μπορούσε ποτέ φυσικά να βιώνουμε την ευτυχία όλες, όλοι, όλα με τον ίδιο τρόπο. Άλλες/οι θεωρούν ότι ευτυχία είναι μικρές στιγμές και ότι δεν διαρκούν για πολύ. Ίσως και να είναι έτσι, δεν θα αμφισβητήσω τα προσωπικά βιώματα , ούτε τις διάφορες προσωπικές εμπειρίες ανθρώπων που το πιστεύουν αυτό και το βλέπουν έτσι. Για μένα η ευτυχία πηγάζει πρώτα από μέσα μας. Όταν πραγματικά νιώθουμε πλήρης και γεμάτες/οι με τις ίδιες τις εαυτές μας και τους εαυτούς μας, τότε δεν μπορεί κανένας εξωτερικός παράγοντας να μας κάνει να νιώσουμε κενές/οι, “λειψές”/ους. Και για μένα ευτυχία είναι η σταθερότητα, η διάρκεια που πηγάζει πάντα από την ειλικρίνεια, την πίστη, την αφοσίωση, την βεβαιότητα και την σιγουριά την εμπιστοσύνη, την αισιοδοξία και την υπευθυνότητα. Είναι η δύναμη που επιτρέπει την αρχή, την βάση, την δημιουργία, την εξέλιξη, την πρόοδο, την ευημερία σε όλους τους τομείς της ζωής. Ο υγιής θεμέλιος λίθος των πάντων. Η σταθερότητα είναι το κλειδί. Χωρίς αυτήν τίποτε δεν μπορεί να θεμελιωθεί ή να παραμείνει όρθιο για πολύ. Τώρα αν το σύμπαν, σου στείλει και μία αληθινή/ο συνοδοιπόρησα – συνοδοιπόρο σε αυτό το ταξίδι της ψυχής σου σε αυτό τον κόσμο, αυτό είναι καλή τύχη και ευλογία. Όμως καλή τύχη και ευλογία είναι η εαυτή σου , ο εαυτός σου από μόνη/μόνο της-του. Ευλογία και καλή τύχη είναι η ίδια η ζωή από μόνη της, η ίδια η ύπαρξη. Και αυτό αρκεί. Δεν έχουμε παρά να αναγνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε αυτό το θείο δώρο, νιώθοντας και βιώνοντας τη χαρά και την ευγνωμοσύνη του υπάρχω και του “εγώ είμαι”.
Αφήστε μια απάντηση