Για τις Αμαζόνες μας

*Η εικόνα αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία της Νέας Θεμίσκυρας.

Γράφει η Χριστίνα Μαργέτη 

Δεν υπήρχε πιο επικίνδυνος “μύθος” η μύθος, για την πατριαρχία διαχρονικά από την γυναίκα της Θεμισκυρας. Την Αμαζόνα όπως την αποκάλεσαν.

Το να χαρακτηριστεί ως μύθος όμως, δεν ήταν αρκετό, γιατι ακόμα και ως μύθος ήταν πολύ επικίνδυνος στο να αφυπνίσει τις γυναίκες, ανά τους αιώνες ,αφού μέσα από αυτή την οπτική, οι γυναίκες θα καταλάβαιναν ότι η γυναίκα δεν είναι το υποδιαίστερο, το κατώτερο, το αδύναμο πλάσμα και το μόνιμα συναισθηματικο, παθητικό που τόσο θα ήθελαν κάποιοι φαλοκράτες επειδή θα τους βόλευε.

Αλλά ότι η γυναίκα εκτός από συναίσθημα, ομορφιά, σοφία και αγάπη είναι επίσης και δύναμη, δημιουργός και κτίστρια, κυρίαρχη της μοίρας της, αξια και ικανή για τα πάντα, μέχρι και να δημιουργεί τις πολιτείες της. Μέχρι και κοινωνίες ολότελα δικές της.

Έτσι λοιπόν φρόντισαν να τις κατασυκοφαντήσουν μέσα σε αυτό το μύθο ή “μύθο”,  όπως θέλετε πείτε το.  Αυτή τη μέθοδο είχαν πάντα εξάλλου. Την συκοφαντία, την διεστράβλωση, τη χειραγώγηση.

Τις παρουσίασαν ως πολεμοχαρή λοιπόν, μόνο που δεν σας είπαν ποτέ το προφανές και το λογικό (αρκεί μόνο να αναλογιστούμε το πως συμπεριφερονται οι φαλοκράτες σήμερα και διαχρονικά στις θηλυκότητες) ότι το πιθανότερο είναι οι γυναίκες αυτές, να αναγκάστηκαν να γίνουν πολεμίστριες, για να υπερασπιστούν τις ζωές τους και μόνο, τα σώματα τους, την ελευθερία τους, αφού κάθε τόσο και λίγο όπως περιγράφουν οι ίδιοι τους οι μύθοι, οι πατριάρχες,φαλοκράτες λήσταρχοι, έκαναν εισβολές στη γη τους, αρπαζαν με τη βια θηλυκότητες.

Μόνο που δεν σας είπαν ποτέ ότι οι γυναίκες της Θεμίσκυρας, σε περίπτωση που όντως ήταν υπαρκτές και όχι απλά μυθικές, θα είχαν σίγουρα την ίδια μοίρα με αυτή των Ιθαγενών φυλών της Αμερικής, όταν έπεσαν στα χέρια των λευκών.

Τις παρουσίασαν ως μέγαιρες, ως βάρβαρες, τάχα μου ότι σκότωναν μικρά αγόρια και απανθρωπες για να τις κάνουν να φαίνονται έτσι ακριβώς στα δικά μας μάτια.

Μόνο που όσο ψέμα και σκότος ψυχής, επέβαλαν στην ιστορία, η αλήθεια δεν μπορεί να μην κυριαρχήσει.

Και κυριαρχεί ήδη στις καρδιές των γυναικών απανταχού του πλανήτη σε όλες τις εποχές,γιατί όπως και να τις παρουσίασαν, χιλιάδες γυναίκες ανά τον κόσμο, σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, έχουν διαισθανθει αυτή την αλήθεια.  Χιλιάδες γυναίκες ανά τον κόσμο σε κάθε εποχή έχουν νιώσει θαυμασμό και αγάπη για αυτές τις μυθικές ή “μυθικές” γυναίκες.

Ίσως επειδή νιώθαμε και νιώθουμε στα έγκατα των ψυχών μας, σε κάθε μας κύτταρο όχι μόνο την αλήθεια και το φως πίσω απ’ όλο αυτό το σκοτάδι αλλά και το ότι κάτι μυστικό, κάτι απόλυτα ιερό συνδέει εκείνες και εμάς. Τις προηγούμενες και τις επόμενες.

Τώρα η γυναίκα διεκδικεί ισότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στη γη μας όμως κυριολεκτικά ή συμβολικά, στον δικό μας εσώτερο κόσμο, η γυναίκα ήταν πάντα και είναι βασίλισσα και θεά της εαυτής της, δημιουργός και κτίστρια της ζωής της. Εμπνεύστρια και καθοδηγήτρια του παροντος και του μέλλοντος της.

Η κυρία της μοίρας της με λίγα λόγια.